Hepimiz Katalanmışız da haberimiz yok

Bugün nereyi okusam, kiminle konuşşam genel olarak şu tarz cümlelere şahit oluyorum;

“Nasıl koyduk 90’da Chelsea’ye!” “Roma’dayız, finaldeyiz!” “Ben bir gole bu kadar sevindiiğmi hatırlamıyorum, babam içerden ‘Galatasaray’ın maçı mı var?’ diye geldi.” “Bu sezon hiç bir Fener maçında bu kadar sevinmemiştim. Aslanım İniesta!”

Meğer hepimizin içinde Katalanlık varmış da haberimiz yok 🙂

92:15

9215iniesta

ChelseaBarcelona maçının 30. dakikası falan. Koko B söylenmeye başladı “90’da çakalım şu pis Chelsea’ye” diye… İlk devre bitti; “90’da atıp ağlatalım herifleri!”

70. dakikada ise gole kadar sayıklamaya devam edeceği reçeteyi verdi: “92:10-92:15’de atarız, sevinçten yarılırız.”

92:08’de gol geldi.. 92:15’de hem biz hem Barcelonalı futbolcular yarılıyordu.

Şapkamı şuracıkta kendisini saygıyla selamlayarak çıkarıyorum. Bu postu da efsane kategorisine koyuyorum.