Miccoli’nin gözyaşları

Böyle adamlar olduğu sürece endüstriyel mendüstriyel futbol  dinlemem. Palermo’nun kaptanı Fabrizio Miccoli haftasonunda 4-2 kazandıkları Lecce maçının 45. dakikasında yukarıda gördüğünüz mükemmel serbest vuruş golünü atıyor. Attıktan sonra sevinmek bir yana, ağlamaya başlıyor. Hatta devre arası için içeri girerken tünelde ve soyunma odasında da ağlamaya devam ediyor ve ikinci yarıya çıkmıyor. Sebebi ise tuttuğu, aşık olduğu takımın Lecce olması. Hatta kaptanlık pazıbandının üzerinde Lecce’nin renkleri ve UL harfleri varmış. Ultras Lecce!

Bu hikaye bana Roberto Baggio‘nun Fiorentina’dan Juventus’a zamanın rekor transferi olduğu zamanı hatırlattı. Transfer sonrasında Juventus formasıyla Floransa’da ilk çıktıkları maçta penaltı kullanmayı reddetmiş ve oyundan çıkmıştı. Oyundan çıkarken birinin attığı Fiorentina atkısını öpüp boynuna sarıp, tünele girmişti. Hey gidi günler…

“Miccoli’nin gözyaşları” için 12 yorum

  1. Gitsin Lecce’de oynasın o zaman, adama bak.

    Bunun adı romantiklik değil, yemek yediğin kaba tükürmek. Gole sevinmemesine eyvallah da, ikinci yarıda sahaya çıkmaması ne oluyor ? Buna karar vermek gibi bir hakkı yok.

  3. ve mac sonu miccoli’nin aciklamasi;

    “It is true, I started crying and I couldn’t stop. I cried on the pitch after the goal, I cried in the dressing room. Lecce is my team and I hurt them, it is like hurting an old friend.”

    “dogru,aglamaya basladim ve bunu durduramadim..Golden sorna sahada agladim,soyunma odasinda agladim.Lecce benim takimim,ve ben onlari incittim.Tipki eski bir arkadasi incitmek gibi..”

  4. Gol atmak için para alıyor, sahada olmak için para alıyor. Yok durumundan memnun değilse de gitsin 3 kuruşa Lecce’de oynayıp küme düşmeme mücadelesi versin. Böyle yapınca samimiyetsiz oluyor çünkü.

    Miccoli amatör bir sporcu değil. Bir işten para kazanıyorsa bu işi profesyonelce yapmalı. Eğer hayrına futbol oynasaydı eyvallah ama profesyonel futbolda olmaz bu.

    Golde ağlayacak, asistte ağlayacak, olumlu ara pasında salya sümük..
    Bacak kadar boyu var türlü türlü huyu var. Ya o maçı kaybetseydi Palermo ? Kendimizi Palermo taraftarının da yerine koymak lazım.

  6. Miccoli’de Lucarelli’de futbolu romantikliğiyle seven ve futbolun içine duygular katan oyuncular. Aslında bizim bunları anlamamız normal. Genelde bizim oyuncularımız eski takımına karşı gol attığı zaman ya gider rakip taraftara hareket çeker ya da kendi taraftarına yaltaklanır.

  9. adam sonucta kötü bisey yapmiyorki..ne güzel duygularini ifade ediyor..Torres chelsea’ye gidince adama demedigimizi birakmiyoruz,miccoli gibi biri tam tersi duygusalligini disa vurunca yine laf ediyoruz..hakkaten acayip bi milletiz 🙂

Yorumlar kapatıldı.