Şu anlamsız boru sesli Konfederasyon kupasından tek beklentim Brezilya-İspanya finaliydi. Futbol’dan ne anlar dediğim Amerika mucizevi şekilde geldiği yarı finalde İspanya’nın 35 maçlık yenilmemezlik serisini bozdu ve 2-0’la adını finale yazdırdı.
Bu mağlubiyet İspanya’nın muhteşem bir takım olduğu gerçeğini değiştirmeyecek ama yine de İniesta ve David Silva‘yı çok aradıklarını söyleyebilirim. Yerlerine oynayan Xabi Alonso ve Riera, deyim yerindeyse makinanın dişlilerini biraz olsun aksattılar.
Amerika’da ise Onyewu, Bradley ve Altidore en beğendiğim isimlerdi. İlk golde Altidore ne güzel döndü öyle. Özellikle Fener’le adı anılan Onyewu’yu çok beğendim. Tartışmasız maçın adamıydı. Maçı izlerken 70’den sonra düşer dediğim Amerika takımı 90 dakika boyunca büyük savaştı ve galibiyeti sonuna kadar haketti.
Bu akşamki yarı finalde Brezilya’nın da bir sürprize izin vereceğini hiç zannetmiyorum. Pazar akşamı Amerika-Brezilya finalinde boru sesleriyle samba izleriz.
Ben akşam abime İspanya 2-0 yenilecek dediğimde değişik bi tepki vermişti ama tutturmanın sevinciyle ancak İspanya’nın yenilmesinin üzüntüsüyle değişik duygularla yattım yatağa.Yine de teşekkürler İspanya,en azından bu zamana kadar o kadar takıma futbol dersi verdiğin için…
hocam 35 maçlık galibiyet serisi yanlış olmuş :)galibiyet serisi 15 maçtı.35 maç yenilmemezlik.
uyari icin sagol tiger, oyle oldugunu biliyordum ama yazarken dalmisiz. duzelteyim hemen…