Chelsea – Barcelona maçının 30. dakikası falan. Koko B söylenmeye başladı “90’da çakalım şu pis Chelsea’ye” diye… İlk devre bitti; “90’da atıp ağlatalım herifleri!”
70. dakikada ise gole kadar sayıklamaya devam edeceği reçeteyi verdi: “92:10-92:15’de atarız, sevinçten yarılırız.”
92:08’de gol geldi.. 92:15’de hem biz hem Barcelonalı futbolcular yarılıyordu.
Şapkamı şuracıkta kendisini saygıyla selamlayarak çıkarıyorum. Bu postu da efsane kategorisine koyuyorum.
gol sevincine bakın, abi bunlar takım olmuşlar ya. stadda izleyenler sevinmeye bakınca golü kimin attığını anlayamazlar sanırım. hepsi kendi gol atmış gibi seyirciye koşuyor harika…
ben bu 92:10 olayina sahit oldum 🙂 keske baska bisey isteseydin….
galatasaray bizi bukadar sevindirmemisti bu sene
[…] ligi, videoAz önce Barcelona’nın Londra’ya indiği haberini okurken aklıma eski günler(!) geldi. Iniesta Londra’da girenin çıkmayacağı dakikaları sever. Sonun Chelski ile aynı […]